"........Τα σπίτια του κάστρου είναι πυκνοχτισμένα κι ανάμεσά τους περνούν στενοσόκακα. Είναι ακατοίκητα και χρησιμεύουν να φυλάνε τα υπάρχοντά τους οι κάτοικοι του νησιού, που ζουν κάτω στη βορινή πλευρά του βράχου, μέσα σε ποιο απλόχωρα σπίτια.
Εκεί πάνω, στα ευπορότερα βρίσκεις ολόκληρες καμάρες γεμάτες χαλκώματα, τα πιο πολλά απ'την Πόλη, μεγάλα χαρανιά, σιδεροβαβάθες. πελώρια χαλκοδουλεμένα ταψιά, για να κενώνουν τα φαγιά κατά την τουρκική συνήθεια.
Βρίσκεις επίσης χρυσοΰφαντα ρούχα απ'τον καιρό των Βενετσιάνων ακόμη καθώς και έπιπλα φερμένα στο νησί ή από πειρατεία ή ναυαγισμένα καράβια.
Δεν είναι όμως μονάχα αυτές οι περιουσίες που φυλάγονται εκεί, αλλά κρατούν κι αποθέματα τυριού, βουτύρου, προβιών, λαδιού, αλμυρών ελιών, μπαμπακιού κλπ που τα φυλάνε σε ποσότητες απ' τις οποίες έρχονται και παίρνουν οι γυναίκες και τα κορίτσια όταν τους χρειάζονται. Γιατί ακόμα και σήμερα εξακολουθούν απ'τον φόβο των επιδρομών να εξασφαλίζουνε τα καλά τους στο οχυρωμένο κάστρο..."
Από το βιβλίο της Όλγας Ζαχαράκη
"Σκύρος Θησαυροί Παράδοσης Κοσμήματα - Ξυλόγλυπτα - Κεραμικά"
