Παρασκευή 19 Ιουνίου 2020

Η καθημερινή σκυριανή ενδυμασία

Το καθημερινό φουστάνι ήταν από απλό φαντό πανί.Οι κοπέλες όμως και οι νέες γυναίκες έβαζαν ποδόγυρο από κόκκινο μπουγασί πανί και το κεντούσαν στο πίσω μέρος με ένα μικρό κλαρί, μία "κατσουρίδα" από πολύχρωμα μετάξια. Πουκάμισα (πουκαμίσες μακριές) άσπρα, φαστά (από πανί που ύφαιναν) με λεπτά κλαράκια κεντημένα με χρωματιστά μετάξια. Αφού απόπλεναν τα ρούχα στον ποταμό, πλένονταν και λούζονταν και οι ίδιες και έπλεναν και τα ρούχα τους που είχαν βραχεί. Τότε φορούσαν αυτά τα πουκάμισα και μπόλια κεντητά και με τα πανέρια γεμάτα πλυμένα ρούχα ανέβαιναν στο χωριό. Οι Σκυριανές ασπροντυμένες φάνταζαν σαν τις "ανεράιδες" , (νεράιδες) και όλοι ήξεραν ότι έρχονταν από τον ποταμό και δεν ήταν ντροπή που φορούσαν μόνο πουκάμισο.

Το κέντημα στον ερχομό του παιδιού


Τις τρεις πρώτες μέρες της ζωής του θα έρθουν οι "μοίρες", γι'αυτό και η μάνα το πλένει και το στολίζει με τα καλύτερα. Του βάζει ένα τσεμπερομάντιλο γύρω από το κεφαλάκι του σαν διάδημα και από πάνω το μεταξωτό τσεμπέρι με το μάλαμα κεντημένο και τα φλουριά. Μετά τυλίγει το παιδί με χρυσοκέντητο τσεβρέ σε μεταξωτό πανί και το σκεπάζει με ολομέταξο σεντόνι ασπροκεντημένο, που συνδυάζεται με ίδιο ασπροκεντημένο μαξιλαράκι. Η Σκυριανή καλομάνα κεντά για το μωρό της περιμένοντας με αγωνία να έρθει στη ζωή. Κεντά και του τραγουδά την αγάπη που του έχει και τα όνειρα που κάνει γι'αυτό.

Ως σ'αγαπούν να σε χαρού τσ' ως θέλου να μου ζήσεις 
τσ' ως σ' έχου μέσα στη γκαδριά να μου 
πολυχρονίσεις

Τσοιμήσου με την Παναγιά τσαι με τον Άη Γιάννη 
με τον αφέντη το Χριστό, τσ' όπου πονεί να γιάνει


Απόσπασμα από το βιβλίο Σκύρος, θησαυροί παράδοσης κεντήματα ξυλόγλυπτα κεραμικά, της Όλγας Ζαχαράκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου