Πρωτομαγιά

www.maestraliaskyros.gr

Λένε πως τίποτα δεν συγκρίνεται με την χάρη του ερχομού της Άνοιξης. Πως έρχεται για να προσδώσει ένα "Άνοιγμα" όπως προδίδει η ίδια η λέξη. Η έλευσή της από τα πανάρχαια χρόνια σήμαινε κάτι το γιορτινό, το χαρούμενο, το πολύχρωμο και σαφώς το συλλογικό.

Όπου και να εμφανιστεί αλλάξει το παρόν μας, τη διάθεση μας και τον τρόπο που αντικρίζουμε την καθημερινότητα. Δεν τα βάζω με τον χειμώνα, όμως οφείλουμε να παραδεχθούμε τις ευεργετικές ιδιότητες που έχουν τα δίχτυα της όσο απλώνονται και πρασινίζουν δειλά δειλά τα ξερά χειμωνιάτικα χώματα που με λαχτάρα ζουν στην αναμονή της. Αν το χώμα προσμένει καρτερικά τότε κατ' αναλογία συμβαίνει το ίδιο και με τον άνθρωπο αφού έτσι επιτάσσει η ύλη του.

Αναμονή λοιπόν. 

Αναμονή για την αλλαγή, συνήθως προς κάτι καλύτερο και όχι προς μία ρηχή επανάληψη γνώριμων καταστάσεων.  Η αλλαγή τροφοδοτεί το νου και ο νους όταν τροφοδοτηθεί, κινητοποιεί την εξέλιξη, την παραγωγικότητα και τη δημιουργία, δυνάμεις αδιαμφισβήτητα συνδεδεμένες με την ανθρώπινη υπόσταση. Ας θέσουμε στον εαυτό μας το ερώτημα πότε είμαστε καλύτεροι και αποδοτικοί στην περαίωση ενός έργου, όταν η φύση είναι με το μέρος μας ή αντίστοιχα εμείς ως μία φυσική συνέχειά της ή όταν δρούμε ανεξάρτητα από αυτήν. Η απάντηση δόθηκε ήδη χωρίς να φτάσουμε στο τέλος του ερωτήματος. Το παράδοξο όμως εδώ είναι πως όταν καταπιανόμαστε με κάποια δραστηριότητα δεν λειτουργούμε πάντα σαν να είναι εγκαθιδρυμένο κομμάτι στη συνείδησή μας, το απαραίτητο της υγιούς συνύπαρξης ανθρώπου-φύσης.

Είμαστε στην πλέον κατάλληλη χρονική περίοδο για να έρθουμε όσο πιο κοντά γίνεται στις περιβάλλουσες σε εμάς φυσικές ομορφιές, είτε σε αυτές που η αξία τους απαιτεί ψάξιμο, εξερεύνηση,(συν)εκτίμηση, σεβασμό και δημιουργική συμμετοχή. Πρόκειται για μία ευκαιρία που οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε και με την συνειδητοποίηση αυτή διαπιστώνουμε παράλληλα και το μέγεθος του ευεργετήματος που θα αποκομίσουμε από την αξιοποίησή της. Όχι μόνο σε ατομικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο εθνικό, διεθνές και παγκόσμιο.

Μικρά διαμάντια..μικρά νησιά, μικροί αιγαιοπελαγίτικοι παράδεισοι, θα αναδειχθούν ακόμα περισσότερο τώρα που η χρόνια καταστροφική ανθρώπινη παρέμβαση πάτησε pause. Για όσο πολύ ακόμα ή για όσο λίγο ακόμα... άλλωστε το μεγαλείο της φύσης έγκειται ακριβώς σε αυτή την παραδοχή, στον χρόνο. Η φύση δεν ρωτάει κανέναν για το πώς και το πότε θα  αξιοποιήσει τον δεδομένο προς αυτή χρόνο, ο άνθρωπος είναι αυτός που τον εκλαμβάνει ως "δεδομένο" και συχνά καθυστερεί να φέρει εις πέρας ένα έργο του, από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο. Η φύση απλά και μοναδικά ξεχύνεται στον ξέφρενο χορό της και βαδίζει με βήματα ασταμάτητου δεξιοτέχνη πρωτοχορευτή, μέχρι να εμφανιστεί ξανά κάποια ανθρώπινη παρουσία που θα την τοποθετήσει πάλι στις τελευταίες θέσεις του κύκλου και από αδυναμία θα νεύσει καταφατικά, συνηθισμένη πλέον πια στα ανθρώπινα  επαναλαμβανόμενα λάθη.

Ως τότε ας την αφήσουμε απερίσπαστη, να κάνει τα θαύματα και τις ανεπανάληπτες  χορευτικές της φιγούρες.

Skyros Island - Chora